عاشق كه باشي همه چي واست رنگ و بوي ديگه اي پيدا ميكنه.

اين همه مدت زبان ادبيات فارسي خوندم همش ميگفتم چي ميشه كه يه شاعر توي يك بيت از آرايه ي تناقض استفاده مي كنه.

چطور ميشه كه هم تاريكي و هم روشني رو با هم در يك زمان حس ميكنه و مينويسه.

اما حالا ميبينم كه اگه عاشق باشي همه چيز ممكنه

يه ثانيه پيش مينويسم جگر تشنه ات محال است سيراب شود سايا

و چند ثانيه ديگه مي نويسم

هرچه هم سيراب بشم باز هم در اوج سيرابي ناسيرابم

عشق يعني همين

جگر تشنه ي من هميشه تشنه ي توست

هر لحظه كه سيرابم كني باز تشنه تر توام

سيراب ناسيراب

جگر تشنه ات محال است سيراب شود سايا

عشق بدون اينكه در بزنه سراغت مياد. يهو به خودت مياي ميبيني كه يكي شده تمام دنياي تو.

تا جايي كه بدون اون حتي نفس كشيدن واست سخت ميشه.با تمام وجود روزها و ماه ها و شايد سال ها بدون اينكه بهش بگي مي پرستيش. از همه چيز زندگيت مي زني تا فقط چند ثانيه در كنارش باشي ، هوايي رو نفس بكشي كه اون نفس ميكشه.

بعد دل و به دريا ميزني تا يه جور احساست رو بهش بگي . دلش رو به دست بياري و بعد متوجه ميشي اونم مثل خودته و زندگي رو غلتك مي افته ديگه نه رو زمين جا ميشي نه تو آسمون. اونو از خودت كردي و بهش رسيدي.

بعد يه مدت نمي دونم چي ميشه كه بعضي حركاتش رو دوس نداري. ميبيني همون حركاتي كه باعث شده تو عاشقش بشي هنوز انجام ميده .

 
ترس همه ي وجودت رو ميگيره .

ميگي نكنه يكي ديگه هم مثل من عاشقش بشه !!

نكنه يكي ديگه تو روياهاش اينو از خودش بدونه.

نكنه از دستش بدي!!!!

و هزار نكنه نكنه ي ديگه.

غافل از اينكه اون عاشقته.

 اون اخلاق و رفتارش اصلا تغيير نكرده.

شروع ميكني به گير دادن.جاي فلاني نرو. چرا با فلاني اينطوري صحبت كردي. چرا موقع حرف زدن دستاتو تكون ميدي. چرا اصلا خنديدي. چرا چرا چرا چرا

مگه نديدي من بخاطر همين اخلاقت عاشقت شدم و ..... الي آخر

اصلا توجه نميكني كه داري آزارش ميدي و قدم به قدم بجاي اينكه به خودت نزديكش كني از خودت دور و دورتر و دورترين ميكني.

فقط تو عالم خودت هستي و از ترس از دست دادنش ، اصرار داري اخلاق و رفتارش رو عوض كني و ....

و بالاخره مي رسي به جايي كه ميخواي .

كلا طرف مقابلت رو له ميكني . خاكش ميكني. خاكاش رو الك مي كني و از نو يه آدم ديگه مي سازي .

 اما خوب كه عوضش كردي ميبيني اي دل غافل اين ديگه كيه .

كلا با تو غريبه است .

هيچيش به اوني كه تو عاشقش بودي شباهت هم نداره و به دلت اصلا نميشينه و اونوقت  به خودت ميگي من عاشق چيه اين آدم شدم.....

وامصيبتا عزيز..... وامصيبتا عزيز...... تو با خودت .... با خودش چه كردي .... چه ميكني..... و چه خواهي كرد....